උඩගෙදර කතා 224

උඩගෙදර කතා   224

ඔබේ නිවෙසද .....

ඒ ඉදි වෙන්නේ ?             05

"මේක පුදුම වැඩක්නෙ. අපි වයරිං එක මැද ජොයින්ට් දැම්මෙ නෑනෙ මහත්තයා. Distribution junc. ඔක්කොම චෙක් කරා. කපරාරුවත් තුන් හතර පොලක් කඩන්න වුනා. අයෙ ඉතින් හිතන්න තියෙන්නේ... බොහොම කලාතුරකින් වෙන දෙයක්. නිෂ්පාදනයේදී  Insulation එක ඇතුලේ කම්බිය කැඩිලා තියෙන එක. කරන්න දෙයක් නෑ.. ඒකත් බලමු. එහෙම වුනොත් කැඩිලා තියෙන්න ඕන හරියත් මාක් කරා."

"වයර් එක, එහෙම කැඩිලා තියෙන්න පුලුවන්ද බාස් උන්නැහැ...?" ඇත්තටම මට මතක් වුනේ මක බාසෙක් මට උගන්නපු  දෙයක්. මේකත් එයාගෙම වැඩක් කියල හිතංට හේතු කීපයක්ම තිබුනා. හිතා මතා ඔය මනුස්සයා කීයක් තිරිසන් වැඩ කෙරුවද?

"බන්ඩාර මෙන්න.. අලුත්ම ටේප් එකක්.. පරිස්සම් කර ගනිමු." මගෙ තිබුන ටේප් එක පරනයි. ඉලක්කම් පේන්නෙ නැ කිව්ව හින්දා එකක් ගෙනත් දුන්නා. 

"මහත්තයා ඕක ඔතන හැම වෙලාවෙම ඇඟිලි දෙක අතරිං ගන්න. එතකොට පටිය ඇඹරිලා හිර වෙන්නෙ නෑනෙ."

"ඔව් බන්ඩාර මම හැම වෙලාවෙම එහෙම තමයි ඔතන්නේ."

                 ඒත් සතියක් යන්න කලින් ටේප් එක ඉබ්බා වාගේ... ඒක පාගලා. පටිය ඔතන්න බෑ හිර වෙනවා. ඇතුලේ ඇඹරිලා තියෙද්දී ඔතලා. ඔය බන්ඩාරගෙ පළමු වික්‍රමය. එයාම මුලු මට්ටමෙන් ටේප් එකේ මැද ඉස්කුරුප්පු ඇනේ ගලවලා ටේප් එක එලියට අරන් ගැට ඇරල එතුවා. ඒත් ඉන් පස්සේ පුංචි ඉඩක් ලැබුන ගමන් ටේප් එක ඇඹරෙන්නමයි බලන්නේ.

"පල්ලෙහා බිත්ති කෑල්ලට එලයින් වෙන්නෙ නෑනෙ, ඔය උඩ කෑල්ල බන්ඩාර."

"නෑ.. මහත්තයා ලඹේට ගත්තේ."

"පාරට එන්නකො බලන්න."

"හ්ම් පොඩි වෙනසක් තියෙනවා. ඒ ටික මේ බිත්ති කෑල්ල තල්ලු කරලා ගත්තැහැකි. "

"එපා එපා බන්ඩාර... අපි බිත්ති කෑල්ල ආපහු බඳිමු. ඔය බදාම ටික පාඩු වෙද්දෙන්."

"නෑ මහත්තයෝ ඔන්න බලන්නකො." එහෙම කිය කිය බන්ඩාර බිත්ති කෑල්ල බදාගෙන අඟල් හතරක් විතර තල්ලු කෙරුවා.  "දැන් බලන්නකො.."

"ඒ වුනාට බන්ඩාර යටම වරිය කොන්ක්‍රීට් ස්ලැබ් එකට බොන්ඩ් එක... නැතුව ගියානෙ.. අනික දැන් ලඹ ඇත්තේ අර වත්තටනෙ..."

                   ම්හ්ම්... බන්ඩාර නෙවෙයි එයාගෙ මතය වෙනස් කරන්නේ. මම මගේ මතය වෙනස් කරා. හැබැයි එතන උඩ බීම් එක දානකොට මම ඒ කොටස ගැන වැඩි සැලකිල්ලකින් හිටියා. 

                   බන්ඩාරගෙ ඊලඟ වික්‍රමයේදී මට ටිකක් තදින් ඉන්න සිද්ද වුනා. එක කුලුණක් බිම ඉඳලම බිත්තිය කුලුණ එන තැනට ගෙනත් නවත්ත නවත්තා බැඳගෙන ගියා. අඩි අටක් විතර උසට ආවට  පස්සේ සම්පූර්ණ උසට පෙටිටිය ගහලා මම නැති වෙලාවක.

" බන්ඩාර මම මුල ඉඳලම කිව්වානෙ... අඩි තුනෙන් තුනෙන් විතර කොන්ක්‍රීට් දාගෙන යන්න කියලා. දැන් ඔය පෙට්ටිය ගලවන්න .. අඩි තුනක් විතර දාලා සතියකින් විතර ආයෙ අඩි තුනක් විතර දා ගන්න..."

"එහෙම ඉතින් බෑනේ.."

"බෑ..? මේ හදන්නේ මගේ ගේ.. බන්ඩාරගෙ ගේ නෙවේ. 

ලොකු බාස් උන්නැහැ... මට ඕන විදියට බැරි නම් බන්ඩාරට පුලුවන් නවතින්න. හරි.."

"මහත්තයා කොටස් දෙකට..."

"නෑ... කොටස් තුනට..." කොටස් දෙකට දැම්මත් අඩි හතරක් උස වෙන්නේ නැති නිසා එහෙම ප්‍රමාණවත් වුනත් මම මගේ වචනයේම රැඳුනා..."

                  නැවතිලා බඩගින්නේ ඉන්න වෙන හින්දා බන්ඩාර දිගටම ආවා! ඒත් එදාම එයාව නැත්තුවා නම් මගෙ වයරිං එක බේරෙන්න තිබුනා. ඒක කොහොමද කළේ කියලා මම නොකියා ඉන්නේ අමතක වෙලා නෙවේ...!

                  තමන් විශ්මකර්ම පරම්පරාවේ කෙනෙක් ය කියලා පෙන්නන්න ඔය අය හරිම කැමතියි. ඒකනේ ලඹය ඕන තැනට ඒක නොඅල්ලා... ලෙවල් එක ඕන තැනට ඒක නොතියා, කපරාරුවේදී, බිම සිමෙන්ති දැමීමේදී  ටයිල් ඇල්ලීමේදී එහෙමත් කැට තියා ගන්නේ නැතිව ලෙවල් එක අර හචා බෑග් එකේ තියෙද්දී ඇස් සෝදිසියට වැඩ කරන්න යන්නේ... නැතුව කම්මැලි කමට නෙවේ.! එක ඇහැක් වහලා අනික් ඇහෙන් ලඹයට බැන්ද වෙන බිත්තියක් හරි බිත්ති කොනක් හරි ලැප් කරලා ලඹයට හරිද බලන්න අපිට පුලුවන්. හුරු වෙන්න. මේවා හරියටම ඔබ සෑහීමට පත් වෙනතුරු සාදවන්න.නැති වුනොත්, බාත් රූම් ඇතුලේ වතුර Outlet එක පැත්තට නොයා දොර පැත්තට ගලා එන අවස්ථා දැකලා තියෙනවා නේද... ඕක ඉහලම භයානක තත්වය වෙන්නේ, Squatting pan එකේ හරි Commode එකේ හරි Levels වරද්දලා වතුරයි ජරාවයි Flush වෙන්නේ නැති වෙනකොට! හරි සනීපයි. අපි අනුකම්පා කරාට දැන් ඒ අය අපිට අනුකම්පා කරන්න එන්නෙ නෑ. ආවය කියලා වැඩකුත් නෑ..

                  කරන්න බැරි දේවල් වලින් තරඟ පවත් වන කොට මෙන්න මේක කරලා තියෙනවද පොඩි කාලේ? මතකද... උලුවස්සක් ලඟට ගිහින් ඒක යට හිට ගන්න. අත් පහත දාලා එක අතක බාහුවේ පිට පැත්ත හා කකුලේ ඇස්වටයට යන්තම් ඉස්සරහින් පාදය උලු වස්සට හේත්තු කරලයි හිට ගන්නේ. දැන් උලුවස්සට හේත්තු නොකළ නිදහසේ තියෙන පාදය වෙනත් කිසිවක සහායක් නොගෙන උස්සන්න. බෑ.. ඒක කරන්න බෑ. ඇයි ඒ? අපෙ ඇඟේ ගෘත්ව කේන්ද්‍රය පවතින තැන් එක ඉරකට ඇන්දොත් ඒක තියෙන්නේ උලුවස්සට සමාන්තර රේඛාවක, ඇඟ ඇතුලෙන්. වෙනත් දේක සහාය ගත්තොත් ඒ ඉර වෙනස් වෙනවා.  ඒක වෙනස් කරලා අපිට කෙලින් හිටගෙන ඉන්න බෑ. ඔය කුලුණු, බිත්ති වාගේ ඒවයෙත් ගෘත්ව කේන්ද්‍රය ඒ වගේ තමා. 

                  අනික, සම උස සරළ රේඛා කීපයක් විවිධ ඇලයට අඳින්න. ලස්සනද? දැන් ඒ උසටම තව සරළ රේඛා කීපයක් සමාන්තරව (ලම්භකව හෝ නැතිව හෝ) අඳින්න. ඒ සෙට් එක ලස්සනද? බලන්න. හිතා ගන්න. අපට හුඟක් උසට සමාන්තරවත් ගෘත්ව කේන්දරය යම් වස්තුවක කෙලින් තියන්න පුලුවන්නෙත් පොලවට ලම්බක රේඛාවක් දිගේ විතරයි

                  බාස්ලා ගෝලයෝ වැඩට යොදවන්න කලින් ඒ අයගෙ හැකියාවන් ගැන ටිකක් හොයා බලන්න පුලුවන් නම් හොඳයි. නැතිනම් ඒ අය නොදන්නා කමට ලොකු වැරදි කරන්න පුලුවන්. ඒකයි මෙන්න මෙහෙම දේත් වෙන්නේ...

"මහත්තයා එතකොට පඩියක් අඟල් නවයක් උසට තිබ්බම හරිනෙ? "

"පිස්සුද බාස් උන්නැහැ.. මෙතන අඟල් දහ අටයි තියෙන්නේ..."

"එතකොට...?"

"බාස් උන්නැහැ ඇත්තටමද විහිලුවටද?"

"ම්..මහත්තයා..."

"කමක් නෑ බාස් උන්නැහැ ඔය හැන්ද දෙන්න මට.."

                  ඔව්... පෛයිතගරස් තියරම් තියා බෙදීම... ඒකත් දහ අට තුනෙන් බෙදීමත් දන්නේ නැති අය ඉන්න පුලුවන්. අනුකම්පා කරන්න... ඔබට අවශ්‍ය බාස් උන්නැහැ හොයා ගන්න. 

                  හැබැයි ඔය අනුකම්පා කිරීම "ඒ මිනිස්සූත් ජීවත් වෙන්න එපායැ" කියලා බාල වයස් කම්කරුවන්, දැඩි ආබාධිතයින් වැනි අය දක්වාත් දීර්ඝ කරන්න යන්න එපා. 

                  මගේ ප්‍රාර්ථනය .... ඔබට ඔබේ නිවාසයක් ඉදි කර ගන්නට ලැබේවා! සැහීමට පත්වූ සතුටු සිතින් ඔබේ නිවසේ පදිංචි වෙන්න ලැබේවා.... !

                                                                                                       simple "s"

2020.03.09