Sunday, August 4, 2019

උඩගෙදර කතා 165 (ලිං කටෙං වැටුන එකා 44)

ලිං කටෙං වැටුන එකා   44.

"  Upendra is having a lovely face.. "
"කව්ද දයා... උපේන්ද්‍රා?"
"දයා යාලු වෙල ඉන්න ගෑණු ලමයා." උත්තර දුන්නේ මම. දයා මොකද්ද කිව්වේ කියල මායි තව එක්කෙනෙකුයි දන්නවා. එදා discuss කරංට අට දෙනෙක් එක්තු වෙල. ඒත් අර පියා නං රෑට රෑට අපි මේ එකතු වෙන එකටත් මොකද්දෝ  ගොං කතාවක් කියලලු.
"සපූ මොකද කියන්නේ?" දයා ඇහුවා. "උඹට මතකයිනෙ මචං, පෙරේදා අපි කතා වුනේ අද adverbs, කර්ම විශේෂණ ගැන discuss කරමු කියලා." ඒ තමයි දයා මට මචං කිව්ව පලවෙනි දවස. වෙන අය නං ඉඳ හිට සැරයක් දෙකක් කියල තියෙනවා.

"මචං.." මාත් කීව්වා. "මචං, adverb කියන එකට ක්‍රියා විශේෂණ කියලා කියන්න අමාරුයි කියල මට හිතෙනවා. හේතුව, සිංහල ක්‍රියා විශේෂණයකින් සිංහල ක්‍රියා පදයක් විතරක් විස්තර කෙරුවට ඉංග්‍රීසි adverb එකකිං ඉංග්‍රිසි verb එකක් විතරක් නෙවෙයි විස්තර කරන්නේ. verb එකක් වාගෙම, වෙන adverb එකක් හරි adjective එකක් හරි විස්තර කරන, වචනෙටත් adverb කියනවා. "
"වචනෙට ...කියල කියංට බෑ නේද සපූ.? වචනයක්, වචන කීපයක් , වාක්‍ය ඛන්ඩයක්, වාක්‍යයක් වුනත් වෙංට පුලුවන් නේද ?" දයා මතක් කෙරුවා.
"ඔව් දයා... ඒක හරි..."
"adverbs හුඟ වෙලාවට, තනි වචනයක් නං, ..ly වලින් අවසාන වෙනවා නේද මචං."  රාජපක්ෂ කිව්වා.
" 'Upendra is having a lovely face.' කිව්ව එකේ lovely කියන adverb එකෙන් විස්තර කරන්නේ කොයි verb එකද.. කොයි adverb එකද, මොන adjective එකද මචං..?" තව කෙනෙක් ඇහැව්වා.
"ඒක හොඳ ප්‍රශ්ණයක්... ..ly වලිං අවසන් වෙන හැම වච්නයක්ම adverb එකක් නෙවේ මචං. ඔය lovely වගේ වචන කීපයක් තියෙනවා adverbs වගේ පෙනුනට ඒවා adjectives...
තව සමහර වචන adverb, adjective දෙකටම පොදුයි."
"මේ.. ඔය ඔක්කොම විජේසේකර සර් ඔයාලට කියලා දුන්නද?"
"සරුත් කියල දුන්නා. තව පුස්තකාලෙට ගිහිං බලංටකො. Reference Section එකේ තියෙන grammar පොත් කංදරාව."

"ඒයි... තව ටිකක් පස්සේ පැහැදිලි කරපල්ලා... දිරවා ගන්න අමාරුයි." එක්කෙනෙක් කිව්වා.
"ඔව් ඔව් තව, djectives ගැනයි adverbs ගැනයි කතා කරංට වෙනවා. ඒක පස්සට තියල, ලයිට් ඕෆ් කරංට කලිං, දයා කිව්ව Upendra වාක්‍යයේ එයා හිතලම කරපු තව බරපතල වැරැද්දක් තියෙනවා... ඒක කියල ඉංට ඕන."
"ඒ මොකක්ද?" දයා කිසි දෙයක් දන්නෑ වාගේ පැත්තක බලාන ඉද්දී වෙන එක්කෙනෙක්  ඇහුවා.

"..... having ... කිව්ව එක. 'Upendra is having a lovely face.' කිව්වම ඒ වාක්‍ය 'present continuous'... tense එකේනෙ. have කියන verb එක, අයිතිය හඟවන තේරුමෙං continuous tense එකක යොදන්න බෑ. It is a rule."
"වෙන මොන තේරුම් වලද have යෙදෙන්නේ?"
"කන බොන එව්වට. ඒවා, 'Sorry, I cannot come. I am having my lunch.' වාගේ continuous tense එකක යොදංට පුලුවං.
ඊලඟට, නාන මූණ හෝදන වගේ ඒවයෙත්, 'Darme is having a bath.' වගේ යොදන්න පුලුවං.
හා... තව අවස්තාවක් මතක් වෙනවා. මචං... රැස්වීම්, කොමිටි ගැන කියනකොටත් continuous tense එකක යොදංට පුලුවං... At that time the teachers were having a staff meeting. වගේ."
"ඒයි දුවපල්ලා... සිග්නල් ..."

"මේ ගොල්ලෝ ඇත්තටම interest එකක් තියෙනවද සපූ..?"
"දැනට නං ඒ වගේ. අපි බලමු reactions කොහොමද කියල. හොඳ නං කට්ටිය එක්කම කරමු... මොකද එහෙම කරනකොට අපිටත් revise වෙනවනෙ."
"ඔව්.. කට්ටියට වුවමනාවක් නැත්තං අපි දෙන්නා විතරක් හරිත් කරමු සපූ. ඒක හරි ප්‍රයෝජනවත්. නිදා ගනිමු මචං. Good nigth!"
"Good night!"

                               *                                        *                                           *

                       මට රෑ නින්ද යන්නේ නැතුව ටික වෙලාවක් හිටියා. අනික් ඔක්කොම නිදි. ඉඳහිට උඩ තට්ටුවේ කවුරු හරි දෙන්නෙක් එහාට මෙහාට යන සද්දයක් විනා කිසි හැල හොල්මනක් නෑ. ඒ ළමයිත් මේ සැරේ Advance Level කරන අය වෙංට ඕන.  හොඳට මහන්සි වෙන ළමයි කීප දෙනෙක් ඉන්නවා කියල කතාව තියෙනවා.

                       මට නොදැනිම කල්පනාව නතර වුනේ ජිනා නංගී ලඟ. අද ඩිස්කස් කරන  අතරේ මට කී සැරයක් නංගී මතක් වුනාද... එහෙම සාකච්චාවලට ජිනා නංගිත් සහබාගි කර ගංට තිබුනා නං කොච්චර හොඳද.. එක අතකට ඒක ඉතිං, එයා අපෙ ඉස්කෝලෙටම ආවත් හොස්ටල් එකේදී කරංට පුලුවං දෙයක් නෙවෙයි. නිවාඩුවට ගෙදර ගියාම තමයි ඔව්වා අය ආපහු එයාට කියවංට වෙන්නේ. කමක් නෑ.. ඒක මට මහංසියක් නෙවෙයි. පුලුවං වුනොත් දයාගෙ නංගී එක්කත් සාකච්ඡා කරනවා. මට, මයෙ අම්මා අප්පච්චිට, අයියට නැති වෙච්ච නංගිට එහෙම තෙරුවන් සරණින් යහපතම වෙංට ඕනෑ කියල නින්දට කලිං හිතෙං කරන ප්‍රාර්තනාවට අලුත් එකකුත් එක් වුනා. ජිනා නංගිගෙ කරදර නැති වෙංට කියන එක. එයාට තියෙන කරදර ගැන හිත හිත ඉන්න අතරේ දන්නෙම නැතුව මට නින්ද ගිහිං.

                       //සෙල්ලං කරංට වෙන කවුරුත් ආවෙ නෑ. ජිනයි මායි විතරයි. ගොයං කපල ඉවර වෙල හිංදා වෙලේ දැං වෙන වල් ජාති හැදිල. එව්වා අස්සෙං මුකුනුවැන්න යාං වෙල. නියරවල් වල නං ගොටු කොල වැලුත් තියෙනවා.
"ජිනා දාන්නවද මේ ගස් වලට කියන නම."
"නෑනෙ... මොනවද?"
"මුඩුමහන."
"පලයංට බොරු කියන්න්නැතුව. දැනෙයි... උඹ අපායේ යයි හාමුදුරු වරුංට විහිලු කරල."
"අම්මා පල්, බුදුං පල් ඇත්තටම කිව්වේ.. ජිනා."
"මෙව්වා මොනවද?"
"මං එහෙම ගසුයි වැලුයි ඔක්කොම දන්නෙ නෑ. ඒ වුනාට වඳුරු මෑ කරල් කියන්නේ ඔව්වට වෙංට ඕනෑ. කුඹුරේ හැදෙන්නෙ නෑ. ගොඩ විතරයි... ඔහොම වැටකටවත් යාං වෙල.."
"එව්වේ කරලුත් කනවද?"
"අප්පෝ නෑ."
"ඒ මල් වල ලස්සන බලපංකො... දං පාටට..."
"මෑකරල් මල් වාගේමයි... ලස්සන.
මේ ජිනා අපි මුකුනුවැන්න කඩමුද?"
"ඉතිං පොල් කොල තට්ටුවක් කොයි?"
"තට්ටු කොහෙංද වෙලේ... ඔඩොක්කට කඩමු. මෙන්න මෙහෙම ගවුම උස්සාන ඔඩොක්ක තනා ගංට...  නෑ නෑ... මෙහෙම."
"බෑ. එහෙම එපා. මාත් සපුගෙ ඔඩොක්කටම කඩන්නං.."
"හා..."
"මට දොට්ට යංට ඕනෑ.."
"ඉතිං ඔතන යංට.."
"අර ඈත පාර... එහෙනං උඹ මං මුවා වෙංට මෙතන හිට ගන්නිං. මං ඇස් දෙකත් පියා ගන්නං..."

                  ජිනා කෙලිං කටිං ඉඳගෙන ඩිංගක් වත් වෙලා ගියෙ නෑ... මට පේනවා ඒකී ලඟිංම තඩි නයෙක්... කුල්ලක් විතර පෙනේ කරගෙන... එනවා.

"ජිනාහ්......" //

"ඒ... සපු... සපූ... මොකද මේ.? බය වුනාද?"
"නැ.. නෑ.. දයා කෝ ජිනා?"
"මොන ජිනාද... ඔයා හොස්ටල් එකෙ ඉන්නේ.. පන්සිල් අරන් නිදා ගංට.."
"දයා.. ජිනාට කරදරයක් වෙනවා මං දැක්කා. පුංචි කාලේ හීනයක්."
"මට හිතුනා ඔයා හීනයක් දැකල කියලා. බලන්ටකෝ හඳ එලිය තියෙන ලස්සන.. දවාලේ වාගේ. නිදා ගංට."

"සපු... සපු..."
"ඇයි ලතා?"
"මොකෝ මේ රෑ තිස්සෙත් ජිනා කර ගහගෙන ඉන්නවයි කියන්නේ?"
"පොඩි කාලේ හීනයක් දැක්කා ලතා.. දයාද කිව්වේ?"
"හ්ම්... මොකක්ද දැක්කේ..?"
"ලතා හිනා වෙන්නේ එහෙම නෑ ඕං.... ජිනා මයෙ ඉස්සරහ චූ දාංට ලෑස්ති වුනා.  එතකොට තඩි පෙනයක් පුම්බාගෙන නයෙක් ජිනා ලඟිංම එනවා දැක්කා."
"අපොයි ... ඔයා බය වුනාද..?"
"මේ දවස්වල ජිනාට කරදර වගයක්. නිංද නැතුව ඒ ගැන ගොඩක් හිත හිත ඉඳල නිංද ගියේ. ඒකයි මයෙ හිතේ එහෙම දැක්කේ.
"නින්ද යන්නෙ නැති වෙලාවට බාවනා කරන්ට. එතකොට නින්ද යනවා. ඕන නම් මම කටහනක් දෙන්නං"
"ඒ කීවෙ?'
"හිතන්ට අරමුණක්..."
"මොකද්ද කියංටකො."
"ඔයා මයෙ ගැන හිත හිතා නිදා ගංට. එතකොට හරි."
"ඔය කමටහන තව අයට දීල ඇතිනේ. එතකොට ඒ ගොල්ලෝ එක්ක කමටහං පටලවා ගංටයි මට වෙන්නේ."
"සපූ... නෑ... සත්තකින්ම නෑ... ඔයා ඒ කමටහන ගත්තොත් වෙන කිසි කෙනෙකුට දෙන්නෙ නෑ."
"මං හිතල බලන්නං..."
"මේ...... පොඩි කාලේ චූ දානවට ගමේ මොකක්ද කිව්වේ...?"
"තෙමනවා.."
"ඒ සූටිම අයටනෙ.. ටිකාක් ලොකු වුනාම..?"
"හා.. මේ... 'බංගිරි කරනවා'... චූ දාන්නෙ නැතිව අපහසුවෙං ඉන්නකොට පොඩි අය කකුල් දෙක උඩ වාඩි කරවා ගෙන 'බංගිරි බංගිරි....' කියනවා."

                                                                                                  simple"s"
2019.08.02

පින්තූරය අන්තර්ජාලය ඇසුරෙන්.

1 comment: