"ආච්චිට හාල් ගරංට....."
"තාත්තා ලොකු මාමට කියන්ට කිව්වා..'ආච්චිට හාල් ගරංට' කියල."
ගේ මැද්දෙං කාර් එකෙං හැටට හැටේ ඇරලා ආව අපෙ මල්ලී ලොකු මාමට කිව්වා. එයා තවම ඉස්කෝලේ යන්නේවත් නෑ. ලොකු මාමා මල්ලී අතේ තාත්තට විහිලුවට වාගේ පනිවිඩයක් යවනවත් මං බලාගෙනයි.
"පුතේ තාත්තට කියංට ඊලඟ සැරේ ආවම මම මේ බයිසිකලේ ඇන්න යනවා කිව්වා කියලා."
තාත්තගෙන් හොඳ පිළිතුරක් ලැබුනා නම් සිරියස්, ඔය වාගේ, request එක reject වුනා නං විහිලුවක්. මං නොදන්නවායැ ලොකු මාමගෙ හැටි.!
"මල්ලියෝ.... ලොකු මාමා ලොකු එක්කෙනෙක්. අපි ඔහොම එව්වා ලොකු අයට කියන්නෑ."
"ඉතිං තාත්තා කියංට කිව්ව එකනේ මම කිව්වේ."
"ඒත් ආයෙ එහෙම එව්වා ලොකු අයට කියංට එපා හොඳද.?"
"හොඳයි අයියා. ඉතිං ආච්චිට හාල් ගරනවා කියන්නේ මොකකටද?" මල්ලී ඇහුවා.
සමහර ජන කොටස්වල පිරිමි අය තමන්ගෙ නෝනට කියන්නෙත් "ආච්චී" කියල. බමුණු ඔලු තියෙන තව සමහර මිනිස්සු හිතන්නේ, කමතෙන් ගෙනත් දෙන වී ටික බත් පිඟානක් හැටියට අතට දෙනකල් සැකසීම් ඔක්කොම ගෑණු අයට විතරක් අයිති වැඩ කටයුතු කියල. හාල් ගරන එකත්...
(එක්තරා හේතුවක් හින්දා මේ අතර කටයුතු විස්තර කරංට යන්නෙ නෑ.)
වී සකස් කෙරුවේ සිමෙන්ති දාපු මිදුලක නෙවේ. ගොම මැටි ගෑව කමතේ. ඉතිං හාල් "ගල් වැලි ඉවත් කරන ලද සුපිරි ...." ලේබලේ ගහල පැකට් කරල තිබ්බෙ නෑ. බෑනෙ. මුට්ටිවල, වට පෙට්ටි වල දාල තියා ගත්ත ඔය හාල් නැඹිලිය කොරහ උදව් කරගෙන හොඳට ගරල ගංට ඕනෑ.
ඊයේ පෙරේදාවක මාතිං අර "ගල් වැලි ඉවත් කළ සහල්..." කිලෝවක් විතර කුස්සියේ බිම ඉහිරුනා. වී, හාල්බත්... ඇටයක් වත් අහක දාන එක මූසල කමක් කියල මයෙ අප්පච්චී මට කියල දීල තියෙන හින්දා එක හාල් ඇටයක් නෑර ඔය ටික ඔක්කොම මම ම එකතු කෙරුවා. අර, "ඉවත් කළ..." සහතිකය තව දුරටත් වලංගු නෑනෙ. පොඩි ඩිමොන්ස්ට්‍රේෂන් එකකුත් එක්ක මම ම අද උදේ ඒ හාල් ගැරුවා. අන්න මමත් "ආච්චිට හාල් ගැරුවා..." ම්හ්ම්... මේ ආච්චි නං හාල් ගරංට දන්නවා. මේ දවස් වල කරංට බෑ.
ආක්ටච්චිට හරි කාට හරිත් කමක් නෑ... හාල්ගැරිල්ලේදී මෙන්න මෙව්වා ගැන සැලකිලිමත් වෙන්ට ඕනෑ:
** හාල් ටික නෑඹිලියට දාල කොරහට, නෑඹිලිය ගිල්ලංට පුලුවං තරමට වතුර පුරවනවා. හාල් නෑඹිලිය ඒ වතුරේ ගිල්ලනවා. එතකොට හාල් ටිකක් වතුරේ පා වෙනවා. ඒ හාල් ටිකත් නොවරදවාම වතුරේ පොඟවලා අතිං නෑඹිලියටම ගිල්ලන්ට ඕනෑ. නැතුව කොරහට පාවෙල යංට දෙන්නෙ නෑ. ඒ හාල් එක්ක පැතලි පුංචි වැලි කැටත් පා වෙල තියෙනවා; එව්වා හොයංට බැරුව බත් එක්ක ඉදිල පිඟානට එනවා.
** හාල් ටික හෝදංට ගන්නකොට, බත් ඉයන මුට්ටියේ වතුර ටිකක් ලිපේ තියල ඉන්නවා. හාල් ගරන එක ටිකක් වැඩි සැලකිල්ලක් දක්වංට ඕනෑ වැඩක්. නෑඹිලියේ දාල වතුරේ තියෙන හාල්, ඇඟිලි තුඩු වලිං හොල්ල හොල්ල ගල් වැලි පතුලට බහිංට අරිනවා. දැන් වතුර තියෙද්දිම නෑඹිලිය පැත්තක් පාත් වෙංට අත් දෙකෙං කරකවනවා. අර මැණික් ගරණකොට වාගේ. එහෙම රවුම් දෙක්කට තුනකට සැරයක් අර ඇඟිලි තුඩු වලිං හෙල්ලිල්ල කරනවා. නෑඹිලිය කට වටේ පුංචි ගැට්ටක් තියෙනවා දන්නවානෙ. ඔය ගැට්ටේ හාල් කොටසක් රැඳෙංට විදිහට තමයි නෑඹිලිය දෙසරයක් විතර කරකවල එක තැන දෙතුං සැරයක් ඉස්සරහට පස්සට හොලව හොලව හාල් ටිකකුයි වතුරයි කොරහට වැටෙංට නෑඹිලිය ඒ පැත්ත පාත් කරලා අරින්නේ. ආපහු කොරහෙං නෑඹිලියට ඒ පාත් කරපු පැත්තෙං වතුර ගන්නෙ නෑ. වැරදිලාවත් නෑඹිලි ගැට්ටෙං ගල් වැලි කොරහට පනිංට පුලුවං හින්දා. අග හරියට යන්කොට වැලියි.. හාල් කීපයකුයි තමයි. රැඳෙන්නේ. දැං තවත් සැලකිල්ල ඩබල් ට්‍රිබල් කරංට ඕන. අවසන් හාල් ඇටෙත් නෑඹිලියෙං ගරලම ගංට යන එක නං අවදානං! පුරුදු වෙනකල් හොඳම දේ... අගදී හාල් ඇට අහුලල ගන්න එක. ඒත් අමාරුනං පොඩ්ඩක් මූසල වැඩේ කරමු!
** වතුර කලිං ලිපේ තියන්නේ, ගරපු /හෝදපු හාල් ඉදෙංට පටං ගන්නකල් ඇල්වතුරේ පෙඟෙන එක මග හරවංට. එහෙම පෙඟුවම බෙරි වෙංට පුලුවං. බත් මුට්ටිය වහන්නෙත් අර හාල් ගරපු නෑඹිලියෙම්ම නෙ.... ඉතිං ඔය නෑඹිලියටත් වතුර ටිකක් දාල මුට්ටිය උඩ රත් වෙංට තිබ්බම, බතට වතුර මදිනම් පදම බල බල ඕනෑ තරමට තව වතුර දා ගංට පුලුවං. හදිසියේවත් එහෙම උනුවතුර නැත්තං ඇල් වතුර දැම්මොත් බත ඇට්ටකුනා වෙංට බලනවා. තම්බා දියාරින පලාවක් වුනත් උනුවතුරෙං ගත්ත ගමං ඇල්වතුරේ දාන්නේ ආපහු තද වෙංට.
** එහෙම වරස්තයක් වුනොත් බතේ අඩියට රස්නේ වතුර ඩිංගක් දාල ගානට කපා ගත්ත කෙහෙල් කොල කෑල්ලකින් (බොහෝ විට රවුම්..) බත වහල අඩියට දැම්ම වතුරේ වාෂ්පයෙං බත ආපහු තැම්බෙංට ඇරියම හරි. ඉඳහිට අහම්බෙන් බතේ පැත්තක් ඉදිල අනිප්පැත්ත ඇටකුනා වෙනවා.එහෙම වෙලාවටත් ඔය පිලියම හොඳයි. (ඔය වෙලාවටයි බත් රත් කරනකොටයි, බත් අඩියේ අල්ලනේ නැති වෙංට මුට්ටිය අඩියට උනු වතුර ඩිංගක් දාල ගන්න එක ඉගෙන ගත්තෙත් පහතිං කියවෙන කෙනෙක්ගෙම්මයි.)
** මේක ඉගෙන ගත්තේ උදව්වට හිටිය කෙනෙක් ගෙං. දවසක් එයාටයි මටයි ටිකක් ලොකු බතක් ඉයංට සිද්ද වුනා. එදා ඉව්වේ රයිස් කුකර් එකේ. ඒකේ බෝල් එකට දරා ගංට බැරි තරං හාල් අපි තියල. එහෙම වුනාම වෙන්නේ බෝල් එකත් බරවෙල කුකර් එකේ රඳවනය පාත්වෙල ඇතුලේ කොයිල් එකේ ගෑවෙනවා. එතකොට බත් එකේ ඒ පැත්ත බෙරි වෙල (ඔය බෙරි වෙල කියන එකට මයෙ ගමේ හුඟ දෙනෙක් අදත් කියන්නේ මෙරි වෙල කියල.) කර වෙනවා.. අනිප්පැත්ත හරියට තැම්බිලවත් නෑ. ඉතිං කර වෙච්ච පැත්තේ බත් දැං කර ගඳ ගහනවා. අලුතෙන් උය උය ඉංට වෙලාවක් නෑ.. දඹදිව ඉඳල එන එක්කෙනා පුතා එක්ක ලඟ ලඟම එනවා. ඉතිං අපි තරමක පොල් කට්ටක් හොඳට සුද්ද කරල හෝදල ඇන්න බත් එකේ වැලලුවා... ඊට පස්සේ කලිං කිව්වා වාගේ කෙහෙල් කොල රවුමකුත් දාල අඩු ගින්නේ ඉදෙංට ඇරියා.. දැං වතුර අඩු වෙල බරත් අඩුවෙලනෙ. එතකොට හරි ගියා.
** බත් එකක් සහමුලිම්ම බෙරි වුනොත් නං ආපහු තනා ගංට පුලුවංද මං දන්නෑ. මුල ඉඳලම පදම බල බල විටිං විට වතුර දාල බෙරි වෙංට නොදී බත හදා ගන්න එකයි හොඳම දේ.
ඉතිං මෙන්න මේ "ගෑනුන්ගෙ වැඩ" පිරිමි අය කරන එක නෝන්ජල් කමක් කියල පිළිගැනීමක් තියෙනවා. ඔන්න ඕකයි "ආච්චිට හාල් ගරංට" කිව්වම ඒකේ තියෙන කෝං කම.... පිරිමි කව්ද කැමති නෝන්ජලයා කියල අහ ගංට!
simple "s"
2020.02.06
පින්තූරය අන්තර්ජාලය ඇසුරෙන් .
No comments:
Post a Comment